Tweede akte. Hannah Collins – The Fragile Feast.

Zonovergoten. Dat is het woord dat als eerste in me opkomt bij het bekijken van The Fragile Feast. Zonovergoten. Ook al is het hartje winter in de foto’s. Ook al zijn vele beelden binnen genomen. Kleurrijk, poëtisch en idyllisch zijn andere termen die opborrelen. Prachtig en sensueel. En een tikje betekenisloos.

In The Fragile Feast volgt de Britse fotograaf Hannah Collins een dertigtal ingrediënten van hun plaats van herkomst tot aan hun eindbestemming als onderdeel van een delicaat gearrangeerd gerecht. Van zaaien tot oogsten, van vangen tot verschepen, van schillen en snijden tot koken, bakken en braden: iedere fase is in beeld gebracht. Zo weet Collins door middel van een beperkt aantal foto’s de gehele voedselproductie te vangen. Hoe de maaltijd tot stand komt is volledig duidelijk, het mysterie is opgelost. De vele close-ups van het werkproces dragen hieraan bij, net als de rustige composities en de verzadigde kleuren. Het boek is met veel zorg ontworpen, de foto’s zijn mooi en groot afgedrukt. De degelijkheid en het luxe koffietafelgevoel straalt ervan af. Het heeft allemaal iets tijdloos, maar tegelijkertijd ook iets surrealistisch.

The Fragile Feast is voornamelijk een ode aan Ferran Adrià, de chef van het inmiddels gesloten, maar lang als beste restaurant ter wereld bekend staande El Bulli. Van elk ingrediënt wordt een culinaire geschiedenis geschetst. Steeds wordt toegelicht waarom Adrià ervoor gekozen heeft om het deel uit te laten maken van zijn gerechten. De begeleidende teksten wekken de indruk dat Adrià een culinaire god is aan wiens voeten we nederig mogen knielen. Is dit simpelweg een vanitasproject?

Wellicht. Maar tegelijkertijd probeert Collins de hedendaagse voedselproductie inzichtelijk te maken met The Fragile Feast. De getoonde ingrediënten worden zonder twijfel op deze manier geproduceerd. Ook staat buiten kijf dat Adrià ze op deze manier gebruikt in zijn keuken. Desalniettemin zijn de gerechten van El Bulli alleen weggelegd voor een clientèle die gefascineerd is door een bijzondere en esoterische culinaire ervaring en die daarvoor graag kan en wil betalen. Het gewone klootjesvolk daarentegen kan alleen maar hopen dat het rundvlees in de zojuist aangeschafte supermarktlasagne geen paardenvlees is.

De diverse voedingswaren, zoals ze door in Collins in beeld gebracht zijn, zijn simpelweg niet in deze vorm voor iedereen beschikbaar. The Fragile Feast toont de kijker de manier waarop we denken dat ons voedsel geproduceerd wordt, of misschien de manier waarop we graag zouden willen dat ons voedsel geproduceerd wordt. Die is tegelijkertijd ver verwijderd van de realiteit. Een mythe wordt zo in stand gehouden. The Fragile Feast biedt ons escapisme, een droomwereld van het zuiverste soort.

Hannah Collins. The Fragile Feast: Routes to Ferran Adrià. Hatje Cantz, ISBN: 978-3-7757-3210-9.